Ürün Karbon Ayak İzi Nasıl Doğrulanır?

Ürün karbon ayak izinin doğrulanması, bir ürünün yaşam döngüsü boyunca doğrudan veya dolaylı olarak ortaya çıkan sera gazı emisyonlarının miktarının, bağımsız ve güvenilir bir şekilde kontrol edilmesi ve doğrulanması sürecidir. Bu süreç genellikle aşağıdaki adımlardan oluşur: Yaşam Döngüsü Değerlendirmesi (LCA): Öncelikle, ürünün yaşam döngüsü boyunca (ham madde temini, üretim, dağıtım, kullanım ve atık yönetimi aşamaları dahil) ne kadar sera gazı emisyonu yarattığı, bir yaşam döngüsü değerlendirmesi (LCA) ile hesaplanır. Standart ve Metodoloji Seçimi: Ürün karbon ayak izi hesaplamaları ve doğrulaması için uygun standartlar ve metodolojiler seçilmelidir. Örneğin, PAS 2050, ISO 14067 gibi standartlar referans alınabilir. Veri Toplama: Ürünün karbon ayak izini hesaplamak için gerekli olan tüm veriler toplanır. Bu, enerji kullanımı, hammadde tüketimi, taşıma, atık yönetimi ve diğer tüm süreçlerle ilgili detaylı verileri içerir. Hesaplama ve Raporlama: Toplanan veriler kullanılarak ürünün toplam karbon ayak izi hesaplanır ve bir rapor halinde düzenlenir. Bağımsız Doğrulama: Bağımsız bir üçüncü taraf (örneğin, bir sertifikasyon kuruluşu), hesaplamaların ve raporlamanın doğruluğunu, tutarlılığını ve kullanılan standartlara uygunluğunu kontrol eder. Düzeltme ve İyileştirme: Eğer doğrulama sürecinde hatalar veya eksiklikler tespit edilirse, bu noktalar düzeltilir ve iyileştirme yapılır. Sertifikasyon: Doğrulama süreci başarılı bir şekilde tamamlandıktan sonra, ürün karbon ayak izi sertifikası alınabilir. İletişim ve Şeffaflık: Elde edilen sertifikalar ve sonuçlar, tüketicilere ve paydaşlara karşı şeffaf bir şekilde iletilir. Ürün karbon ayak izi doğrulaması, üreticilerin ve markaların çevresel sürdürülebilirlik konusunda daha sorumlu ve bilinçli olmalarına katkı sağlar. Ayrıca, tüketicilerin daha bilinçli seçimler yapmalarını destekler ve şirketlerin pazarda rekabet avantajı elde etmelerine yardımcı olabilir.

Ürün Karbon Ayak İzi Doğrulama

Ürün Karbon Ayak İzi Doğrulama ( PCF ), bir ürünün, iklim etkisini belirlemek için en metottur. Bir ürünün tüm yaşam döngüsü boyunca – hammadde çıkarımından geri dönüşüme veya bertarafına kadar – iklimle ilgili etkiler sera gazı emisyonları şeklinde ortaya çıkar. Ürün Karbon Ayak İzi, bu etkilerin tanımlanmasına, analiz edilmesine ve doğru önlemlerle azaltılmasına veya (ideal olarak) tamamen önlenmesine yardımcı olur.

Ürünle ilgili karbon ayak izine ek olarak, şirketin etkisini dikkate alan Kurumsal Karbon Ayak İzi (CCF) de var. PCF ve CCF’nin belirlenmesi için sürekli olarak geliştirilmekte olan standartlar ve normlar vardır. 2050 yılına kadar küresel iklim hedefleri karbondan arındırılmış bir dünyayı hedefliyor, bu nedenle tüm ürün ve hizmetlerin iklim etkileri açısından değerlendirilmesi gerekiyor. Sonuç olarak, PCF giderek daha önemli hale geliyor. Ürün ayak izleri, en yaygın olanı olan bir kapsam veya sınırla ilişkilendirilmelidir:

Beşikten kapıya : çoğunlukla işletmeler arası (B2B) ürünler için kullanılır. Bu, hammaddelerin çıkarılmasından ürün üretimine ve fabrika kapısına kadar olan toplam sera gazı emisyonlarını ölçer.
Beşikten mezara : çoğunlukla işletmeden tüketiciye (B2C) ürünler için kullanılır. Bu, hammaddelerin çıkarılmasından ürünün üretimi, dağıtımı, kullanımı ve nihai olarak bertarafına kadar olan toplam sera gazı emisyonlarını ölçer.

ÜRÜN KARBON AYAK İZİ STANDARTLARI

Ürünlerin sera gazı (GHG) emisyonlarında şeffaflık ihtiyacına yanıt olarak, birkaç standart geliştirilmiş veya halen geliştirilme aşamasındadır. Dünya çapında uygulanan veya uygulanacak üç ana Ürün Karbon Ayak İzi standardı vardır: PAS 2050, GHG Protokolü ve ISO 14067.

PAS 2050, PAS, ilk olarak 2008 yılında İngiliz Standartları Enstitüsü tarafından yayınlandı ve 2011 yılında ürün ve hizmetlerin CO 2 dengesini ölçmek için uluslararası olarak tutarlı bir yöntem sağlamak üzere revize edildi . PAS 2050, dünya çapında birçok şirket tarafından uygulanmaktadır.
Sera Gazı Protokolü ürün standardı Sera gazı protokolü, ürün standardının geliştirilmesinde ilk PAS 2050 yöntemine dayanıyordu. WRI / WBCSD tarafından geliştirilmiş ve 2010 yılında 60 şirket tarafından test edilmiştir. 2011 yılında yayınlanmıştır ve ürünlerin sera gazı envanterlerinin nicelleştirilmesi ve kamuya açık raporlama için gereksinimleri içermektedir.

ISO 14067 bir Ürün Karbon Ayak İzi Doğrulaması oluşturmak için muhtemelen en yaygın kullanılan standarttır. Sürekli olarak üzerinde çalışılıyor. ISO 14067, iklim değişikliğinin tek başına bir etki kategorisi olarak kabul edildiği denge sınırlarını tanımlar. Bu standart, tüm ürünler için geniş çapta geçerlidir ve sonuçların şeffaf bir şekilde iletilmesini teşvik etmeyi amaçlamaktadır.

Üç standardın tümü, bir karbon ayak izi çalışması yapılırken alınacak kararlara ilişkin gereksinimleri ve yönergeleri sağlar. Kararlar, hedef ve kapsam tanımı, veri toplama stratejileri ve raporlama gibi LCA sorunlarını içerir. Ayrıca bu standartlar, arazi kullanım değişikliği, karbon alımı, biyojenik karbon emisyonları, toprak karbon değişimi ve yeşil elektrik dahil olmak üzere karbon ayak iziyle ilgili belirli konularda gereklilikler sağlar. Üç standardın tümü, ISO 14040 ve ISO 14044 aracılığıyla oluşturulan mevcut yaşam döngüsü değerlendirme yöntemlerine dayanmaktadır. Ancak, standartlar arasında küçük farklılıklar bulunmaktadır. BSI, WRI / WBCSD ve ISO, standartların uyumunu artırmak için işbirliği yaptı. Yeşil elektrik kullanımına ilişkin gereksinimler gibi bazı gereksinimler oldukça spesifik olmasına rağmen, ISO 14067 daha genel bir standart olarak kabul edilmektedir. PAS 2050 ve Sera Gazı Protokolü, yorumlama için daha az alanla daha ayrıntılı gereksinimler ve rehberlik sağlar. Ekim 2011 de PAS2050 güncellendi ve artık GHG protokolüyle daha uyumlu.

Ayrıca Sürdürülebilirlik Konsorsiyumu ve Tüketim Malları Forumu, veri toplama temeli olarak GHG protokolünü benimsemiştir. Ürün Karbon Ayak İzi standartları, PCF çalışmaları yürüten şirketlere rehberlik etmekte ve aynı zamanda, uygulama amaçları için faydalı olacak şekilde pazardaki Karbon Ayak İzi ölçümlerinin güvenilirliğini desteklemektedir. Bununla birlikte, karbon ayak izlerini hesaplamaya başladıklarında üç standardın varlığı şirketler için kafa karıştırıcı olabilir. Buna ek olarak, bölgesel ve yerel düzeylerde kamu veya özel kuruluşlar tarafından çok sayıda başka girişim başlatılmıştır.

Bu girişimlerden bazıları yalnızca GHG emisyonlarına odaklanırken, diğerleri diğer çevresel etkileri de içerir. Japon hükümeti, 2008 yılında Karbon Ayak İzi Programını kurdu ve Nisan 2009’da Etiketleme Pilot Projesini başlattı. Fransa, BP X30-323’ü piyasaya sürdü ve Temmuz 2011 itibarıyla 1 yıllık bir deneme aşamasına sahip. Avrupa Komisyonu şu anda bir çevreyi geliştiriyor ve test ediyor. Temmuz 2011’den Şubat 2012’ye kadar süren bir pilot testte ayak izi metodolojisi. Aşağıdaki genel bakışta, sera gazı emisyonlarını daha geniş bir bağlamda içeren son ürün karbon ayak izi girişimlerine ve girişimlerine kronolojik bir genel bakış görüyorsunuz.

ÜRÜN KARBON AYAK İZİNDE HANGİ STANDART SEÇİLİR?

Ürün Karbon Ayak İzi Doğrulamada sürdürülebilirlik yolunda, ürünlerin karbon ayak izlerine artan ilgi ve karbon ayak izi analizlerini düzene sokma çabaları memnuniyetle karşılanmaktadır. Ancak, çok sayıda standart ve girişim şirketler için bunaltıcı ve kafa karıştırıcı olabilir. Bu şu soruyu gündeme getiriyor: Hangi standart seçilmeli? Bir şirket, hangi karbon ayak izi standardının sürdürülebilirlik stratejisini en iyi desteklediğine nasıl karar verebilir? Ve bir şirket yalnızca bir standarda odaklanmalı mı yoksa esnek mi olmalıdır?

Ürün Karbon Ayak İzi Nasıl Doğrulanır?

Ürün karbon ayak izinin doğrulanması, bir ürünün yaşam döngüsü boyunca doğrudan veya dolaylı olarak ortaya çıkan sera gazı emisyonlarının miktarının, bağımsız ve güvenilir bir şekilde kontrol edilmesi ve doğrulanması sürecidir. Bu süreç genellikle aşağıdaki adımlardan oluşur:
Yaşam Döngüsü Değerlendirmesi (LCA): Öncelikle, ürünün yaşam döngüsü boyunca (ham madde temini, üretim, dağıtım, kullanım ve atık yönetimi aşamaları dahil) ne kadar sera gazı emisyonu yarattığı, bir yaşam döngüsü değerlendirmesi (LCA) ile hesaplanır.
Standart ve Metodoloji Seçimi: Ürün karbon ayak izi hesaplamaları ve doğrulaması için uygun standartlar ve metodolojiler seçilmelidir. Örneğin, PAS 2050, ISO 14067 gibi standartlar referans alınabilir.
Veri Toplama: Ürünün karbon ayak izini hesaplamak için gerekli olan tüm veriler toplanır. Bu, enerji kullanımı, hammadde tüketimi, taşıma, atık yönetimi ve diğer tüm süreçlerle ilgili detaylı verileri içerir.
Hesaplama ve Raporlama: Toplanan veriler kullanılarak ürünün toplam karbon ayak izi hesaplanır ve bir rapor halinde düzenlenir.
Bağımsız Doğrulama: Bağımsız bir üçüncü taraf (örneğin, bir sertifikasyon kuruluşu), hesaplamaların ve raporlamanın doğruluğunu, tutarlılığını ve kullanılan standartlara uygunluğunu kontrol eder.
Düzeltme ve İyileştirme: Eğer doğrulama sürecinde hatalar veya eksiklikler tespit edilirse, bu noktalar düzeltilir ve iyileştirme yapılır.
Sertifikasyon: Doğrulama süreci başarılı bir şekilde tamamlandıktan sonra, ürün karbon ayak izi sertifikası alınabilir.
İletişim ve Şeffaflık: Elde edilen sertifikalar ve sonuçlar, tüketicilere ve paydaşlara karşı şeffaf bir şekilde iletilir.
Ürün karbon ayak izi doğrulaması, üreticilerin ve markaların çevresel sürdürülebilirlik konusunda daha sorumlu ve bilinçli olmalarına katkı sağlar. Ayrıca, tüketicilerin daha bilinçli seçimler yapmalarını destekler ve şirketlerin pazarda rekabet avantajı elde etmelerine yardımcı olabilir.